Na heel wat voorbereidingen en meetings en videoconferencing konden we eindelijk vertrekken voor toch wel een vrij unieke missie. Met Jet Airways vlogen we rechtstreeks op Chennai. In businessclass krijgt vliegen een andere dimensie en gaat de tijd zo veel sneller en vooral comfortabeler voorbij. We arriveerden 's nachts in Chennai maar aan de temperatuur te voelen was het precies middag. De vochtige warmte sloeg als een hamer op je kop. Na ongeveer 20 min. rijden kwamen we aan in ons 5-sterren hotel 'Raintree'. Een hotel met alles erop en eraan. Het was ondertussen al 03.30u maar toch hielden we nog een kleine verbroedering op een van de kamers. Een druilerige regen deed ons nog wat aan Belgiƫ denken.
Na de middag was de regen voorgoed verdwenen en was het van dan af elke dag genieten van temperaturen van 35 graden en meer. We gingen die middag naar Marina-beach en werden daar vergast op een kleurrijk spektakel. Ganse families in de meest bonte kleuren hielden picknick op het strand. Een heel mooi strand maar dan moest je wel het vele afval wegdenken. Overal kreeg je een vriendelijke lach of een hand of de vraag om samen op de foto te mogen. Vriendelijkheid en gastvrijheid alom. Ik zie het ons niet doen als er al weer een horde Japanners in Gent of Brugge neerstrijkt. Tja, we kunnen nog veel leren. We maakten verder nog een strandwandeling en werden toch wel een paar keer met onze neus op de 'armoedige' feiten gedrukt. Deze kustlijn was ook het slachtoffer van de Tsunami. Ondanks deze korte kennismaking vond ik Chennai wel wat hebben. Hier viel iets te beleven. 's Avonds genoten we voor de eerste keer van een 5-sterren maaltijd met een lekkere Indische Sula-wijn. Laat wordt het nooit in Chennai want alle bars en restaurants sluiten om 23.00u. En...morgen wachtte het zware werk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten