Velen denken waarschijnlijk dat het leven van een expat altijd rozengeur en maneschijn is omdat je in 5-sterrenluxe zit. Niks is minder waar en zeker niet in ons team. Ahlin en Kris hadden nog kleine kinderen en Kris' jongste moest worden opgenomen in het ziekenhuis. Mijn kinderen zijn al iets groter en zijn dus al iets zelfstandiger. Maar hoe je het ook draait of keert, je mist je gezin of je thuis en zij die thuis blijven zitten met alles opgescheept. Mijn gezin is het nu al gewend dat ik er af en toe eens op uittrek maar je mist toch altijd je eigen stek.
Tweemaal in de week hadden we met Captain Phil een videoconference om zaken bij te sturen of om bepaalde zaken op te helderen. De tweede week hadden we echter een niet geplande VC. Waarschijnlijk had dit te maken met de problemen waarmee we kampten. Allé, op naar de VC en daar zat Phil zoals altijd met zijn excelsheet om de stand van zaken te overlopen. Maar op de een of andere manier gedroeg die zich vreemd.
En dat bleek ook zo want opeens was het gedaan met het overleg en verscheen ineens Elliot (zoon van Ahlin) in beeld en een beetje later ook Tiel en dan de ganse familie van Ahlin. Ikzelf kreeg er een krop van in de keel. Ook Ahlin was natuurlijk danig onder de indruk. Dit was echt een totale verrassing.
Phil (by the way, Phil is niet de man op de foto) onderbrak eventjes en zei dat er nog volk was en opeens verscheen ook Annick in beeld. Toen brak ik toch eventjes. Hoe had hij dit allemaal in elkaar gestoken? Elke dag bel je wel naar huis maar als je partner of kinderen dan ineens verschijnen tijdens een VC dan verschiet je toch wel eventjes en doet dit enorm deugd.
Captain Phil, dit gebaar is er één van een grote meneer. Een gebaar van iemand die naast het professionele ook rekenig houdt met het leven ernaast. Bedankt voor dit korte maar fijne moment.
De partners van Kris en Christoph konden niet aanwezig zijn maar dit werd de week nadien rechtgezet (althans voor Kris).
Dit gaf ons toch wel een boost om er terug mee door te gaan en zelfs een tandje bij te steken. Dit deden we dan ook want de volgende dagen waren de zwaarste.
Gelukkig was er het volgende weekend een stroomonderbreking in Valuesource anders hadden we die zaterdag ook doorgewerkt. Rust heb je nodig en dus planden we een tweede uitstap dat weekend om alles eens op een rijtje te zetten en ons klaar te maken voor de laatste en beslissende week.
De week van de uitrol van de pc's en hopelijk het einde van de problemen met de toepassingen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten